آدم‌های خطرناک

آدما دو دسته اند. یا قصد دارند دنیا رو بسازند، یا قصد دارند خودشون رو بسازند. اونایی که می‌خوان خودشون رو بسازند اگر از وجدان یا چیزی شبیه اون استفاده نکنند، آدمای نسبتا خطرناکی می‌شن. اما اونایی که می‌خوان دنیا رو بسازن، چه وجدان داشته باشند چه نه، آدمای بسیار خطرناکی اند. اون‌قدر خطرناک که اسمشون در تاریخ هم ثبت می‌شه. به قدری خطرناک که اونایی که تاریخ رو می‌خونند، ته دل شک دارند که او یه قهرمان بود یا یه جاه طلب جنایتکار.

به قول چارلی چاپلین: کسی که یک نفر رو می‌کشه، می‌شه یه قاتل. اما کسی که هزاران نفر رو می‌کشه، می‌شه یه قهرمان.